O Kapitanie
Kapitan Vitus Bering był duńskim badaczem, żeglarzem i odkrywcą, urodzonym w 1681 roku. Jego życie i odkrycia stanowiły kluczowy element badań na temat Rosji i Ameryki Północnej w XVIII wieku.
Bering był dowódcą kilku wypraw morskich, które miały na celu badanie i kartografię wybrzeży Rosji i Alaski. Jego najważniejszą ekspedycją była tzw. "Wielka Kamczatka", podczas której odkrył cieśninę noszącą jego nazwisko - Cieśninę Beringa.
Niestety, Bering zmarł na wyspie na Morzu Beringa podczas swojej ostatniej wyprawy w 1741 roku, ale jego dziedzictwo w dziedzinie geografii i odkryć morskich pozostaje niezapomniane.
Eksploracje
Kapitan Bering przewodził wielu ekspedycjom, z których najważniejsze to:
Pierwsza Wyprawa na Kamczatkę
29 grudnia 1724 roku Piotr Wielki polecił Vitusowi Beringowi podjąć wyprawę na wschód w celu zbadania obszaru między wschodnią granicą Rosji a kontynentem północnoamerykańskim. Wyprawa ta znana jest jako Pierwsza Ekspedycja na Kamczatkę. Przygotowania do wyprawy trwały kilka lat, ale ze względu na pogarszający się stan zdrowia cara, proces ten został przyspieszony.
Bering miał za sobą doświadczenie w podróżach morskich, ale ta wyprawa była wyjątkowo trudna. Początkowo grupa podróżowała lądowo i rzecznie z Sankt Petersburga do Ochocka, małego portu na wschodnim wybrzeżu Rosji, skąd miała ruszyć na Kamczatkę. Cała wyprawa trwała trzy lata.
Podczas podróży napotkano wiele trudności, takich jak braki żywności, choroby i zimowe warunki. Mimo to wyprawa przyniosła nowe informacje na temat geografii wschodniej Syberii i wykazała, że Azję od Ameryki Północnej oddziela morze. Vitus Bering, mimo że nie udowodnił tego bezspornie, przyczynił się do rozwoju wiedzy geograficznej i eksploracji regionu.
Ostatecznie wyprawa zakończyła się sukcesem, chociaż stracono wielu ludzi i stosunki z rdzenną ludnością regionu uległy pogorszeniu. Bering wrócił do Rosji w lutym 1730 roku, a jego osiągnięcia zostały docenione przez cara, który go awansował i wynagrodził za trud i wysiłek włożony w ekspedycję.
Druga Wyprawa na Kamczatkę i Śmierć
Bering szybko zaproponował drugą wyprawę na Kamczatkę, znacznie ambitniejszą od pierwszej, z celem żeglugi na wschód w poszukiwaniu Ameryki Północnej. Jednak sytuacja polityczna w Rosji opóźniała przygotowania. Bering cieszył się nowym statusem i bogactwem, ale także próbował ustanowić swój rodzinny herb. Wyprawa miała liczyć 600 osób i miała wiele celów. Przygotowania trwały lata, w tym rekrutacja naukowców.
Wyruszenie na Kamczatkę
Wyprawa opuściła Petersburg i podążała przez Syberię do Kamczatki. Trudne warunki i opóźnienia sprawiły, że Bering był coraz bardziej krytykowany. Dopiero po wielu latach przygotowań i opóźnień, wyprawa wreszcie wyruszyła na morze w 1741 roku. Jednak Bering był chory na szkorbut, a jego stan zdrowia się pogarszał.
Śmierć i odkrycia
Podczas podróży powrotnej, Bering zmarł na niezamieszkanej wyspie niedaleko Kamczatki. Śmierć była powszechnie przypisywana szkorbutowi, ale niektórzy kwestionują tę teorię. Reszta załogi zbudowała nowy statek i wróciła do Rosji.
Podsumowanie, konkluzje
Pierwsza Wyprawa Beringa (1725-1730):
- Odkrycie Kamczatki: W trakcie tej wyprawy Bering dotarł do wybrzeży Kamczatki i odkrył ten obszar. Kamczatka była strategicznym punktem na szlaku morskim prowadzącym do Alaski i Ameryki Północnej.
- Odnalezienie cieśniny Beringa: Bering i jego załoga odkryli cieśninę Beringa, która dzieli kontynent azjatycki od Alaski. To odkrycie miało duże znaczenie geograficzne, ponieważ pozwoliło na ustalenie, że Ameryka Północna jest oddzielona od Azji stałym lądem.
- Badania przyrodnicze: Podczas tej wyprawy Vitus Bering przeprowadzał badania przyrodnicze, zbierając próbki roślin, zwierząt i innych obserwacji przyrodniczych. Jego wyprawa była ważnym wkładem w badania naukowe regionu.
Druga Wyprawa Beringa (1733-1741):
- Eksploracja zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej: Druga wyprawa Beringa miała na celu dalsze badania zachodniego wybrzeża Ameryki Północnej. Podczas tej wyprawy Vitus Bering i jego załoga zbierali dane geograficzne i etnograficzne na temat tych obszarów.
- Odkrycie Wulkanu Mont Saint-Élie: Podczas wyprawy odkryto wulkan Mont Saint-Élie, który jest jednym z najwyższych wulkanów w Ameryce Północnej. To odkrycie miało znaczenie naukowe i geograficzne.
- Badania przyrody: Podobnie jak podczas pierwszej wyprawy, Bering kontynuował badania przyrodnicze. Jego towarzysz Georg Wilhelm Steller odegrał kluczową rolę w dokumentowaniu fauny i flory tego regionu.
- Śmierć Vitusa Beringa: Niestety, Vitus Bering i wielu członków jego załogi cierpiało z powodu szkorbutu i innych trudności. Bering zmarł w grudniu 1741 roku na jednej z Aleutskich Wysp Komandorskich na Pacyfiku.
- Śledzenie szlaku morskiego: Chociaż nie udało się Beringowi dotrzeć do Ameryki Północnej podczas drugiej wyprawy, to badania i mapowanie regionu, które przeprowadził, stanowiły ważny wkład w badania geograficzne i naukowe tamtego okresu.
Osiągnięcia i odkrycia Vitusa Beringa miały znaczący wpływ na rozwój badań geograficznych i przyrodniczych na obszarach Pacyfiku i Ameryki Północnej w XVIII wieku. Jego nazwisko jest związane z wieloma ważnymi odkryciami geograficznymi i kulturowymi na tych obszarach.
Mapa
mapa stworzona w programie ibis paint przez Alexa Marcinkowskiego.
klinij aby otworzyć mape bez animacji (nieruchomą)
Strona stworzona przez Alexa Marcinkowskiego w ramach projektu na historie.
Źródła informacji: Wikipedia, britannica.com, frwiki.wiki, travelin.com